Het is heerlijk wakker worden op Mono Vista RV park wetende dat we vandaag niet hoeven te vertrekken. Zonder dat Eline en Lizzy het weten is Rob iets na 7 uur al op pad geweest om het stadje te verkennen. Hij is helemaal enthousiast, leuke eettentjes en een supermarkt. Hij wil sowieso die dag samen op pad en ergens eten.
En wat een verrassing! Hij heeft ontbijt meegenomen, verse gevulde croissants in 3 smaken: chocola, aardbei/room en spinazie/kaas. We smullen er met zijn drietjes heerlijk van: ontbijt op bed. Daarna is het tijd voor de hele familie om te douchen, wat hier dus met muntjes gaat. Maar we hadden van de lieve dame maar liefst 6 muntjes gekregen, dus dat komt helemaal goed.

De rest van de ochtend blijft heerlijk relaxt, er wordt met water gespeeld, met klei en natuurlijk worden er ook weer stenen gezocht. En wat blijkt: klei en stenen kun je ook prima combineren.

Iets voor elven lopen we de camping af, een klein stukje lopen en je komt in een ieniemienie centrum. Als eerste bezoeken we de supermarkt, die verrassend compleet is, terwijl hij maar heel klein is. Het is een strijd om Lizzy rustig bij ons te houden, die rent het liefst als een malle door de smalle gangpaden. Vooral Rob krijgt het er een beetje benauwd van omdat er nogal wat glazen potjes staan her en der. Uiteindelijk scoren we o.a. rijstwafels, pakjes en zakjes kruiden voor o.a. pasta, jus en nasi (nog niet kunnen vinden in de Walmart) en Rob vind een heerlijke bbqsaus. Het is een beetje veel om mee te sjouwen, dus Rob brengt het even snel terug naar de camper. Lizzy had schepijs in de winkel gezien en wilde niet wachten tot na de lunch. Een compromis was een iets kleiner ijsje uit de vriezer die voor in de winkel staat. Lekker smullen samen met mama op een bankje in de zon voor de winkel terwijl we op papa wachten. Geen straf, want het is leuk mensen kijken ook, haha. Het loopt af en aan met locals die lunch komen halen, maar ook zien we veel toeristen. De ene na de andere RV en fifth wheeler stopt voor bijvoorbeeld wat bananen en brood.

We lopen Rob vast tegemoet en de volgende stop is Nicely’s , een kneuterig authentiek Amerikaans jaren zestig diner. Lizzy krijgt een kids menu met peanut butter and jelly sandwich, dit wordt geserveerd met Oreo koekjes en een zakje chips, lekker gezond ook pffff. Rob kies voor deviled egg sandwich (eiersalade met kaas en augurk) en Eline een Reuben sandwich, pastrami met zuurkool en kaas. Rob krijgt ook een zakje chips, Eline een flink bord patat erbij…. Ahum, dit was lunch en we willen nog uit eten. Delen met zijn allen maar en de chipjes en Oreo’s in de tas voor later haha. Als Rob gaat betalen spot Lizzy in het café ernaast, wat bij de diner hoort, een stuiterballen flipperkast. Helemaal happy is ze, ik wil stuiterballen en ik wil ze nu!!! Rob gaat een dollar wisselen voor quarters en als er dan uiteindelijk ook nog een groene stuiterbal uitkomt als laatste van de vier is het feest compleet, prachtig!

Daarna lopen we nog even een souvenir winkel in. De eerste souvenirwinkel waar ik Rob op zijn knieën op de grond heb zien liggen… Lizzy zat braaf in de buggy omdat de winkel met glazen vitrines niet echt geschikt was voor kids (stond ook op de winkelruit). Maar natuurlijk kun je dan wel prima je net nieuwe stuiterballen onder zo’n vitrinekast gooien. Gelukkig wist papa ze allemaal weer tevoorschijn te toveren, held! Na de aankoop van een trommel voor Lizzy en een magneet voor de verzameling; is het tijd om de camper op te zoeken zodat Lizzy een middagdut kan doen. En wij kunnen ook wel even wat uitbuiktijd gebruiken haha.

We zijn van plan om naar Mono Lake te lopen en daarna uit eten te gaan in een bbq restaurant wat we hebben gespot eerder vandaag. We pakken de tassen in en Lizzy is er helemaal klaar voor, ze wil haar badpak aan want ze gaat in zee! Zo noemt ze Mono Lake vanaf het moment dat ze het gezien heeft. We gaan eerst even langs het kantoortje om te vragen hoe we bij het meer komen. We krijgen prima uitleg en gaan op pad met een papiertje om ons de weg te wijzen naar het Visitor Center. Vanaf daar is het nog 1,5 miles (2,4 kilometer) naar beneden naar het meer. Als wij denken dat we bij het Visitor Center zijn, blijkt dat een buurtgebouw te zijn. Maar ehm, waar is dan dat Visitor Center?!

We denken dat het een gebouw is wat nog ongeveer een kilometer van ons vandaan ligt en dat is toch even schrikken. Dat betekent nog een flink stuk lopen, dan omlaag naar het meer, daar even rondkijken, wat spelen en weer omhoog…. We besluiten dat dit zo aan het einde van de middag te gek wordt. We kunnen beter morgen met de camper naar het Visitor Center rijden en dan de wandeling maken. We zijn net langs een leuk parkje met speeltuin gelopen, daar laten we Lizzy even uit de Tula. Ze is best wel sneu omdat we nu niet naar de ‘zee’ gaan. Gelukkig vergeet ze dat redelijk snel als ze naar de speeltuin kan.

We wandelen terug naar de hoofdstraat en gaan naar Bodie Mike’s BBQ restaurant om lekker te gaan eten. Rob smult van spareribs en Lizzy van een hamburger, de zalm van Eline is droog en daardoor wat minder geslaagd. Na het eten haalt Rob nog even koffie bij Latte Da, een zaakje wat leuk hippie aandoet. Eline zit even lekker op een schommelbank en Lizzy vermaakt zich met kussens verplaatsen en af en toe de schommelbank duwen. Terug op de camping worden er nog wat stenen gezocht en jawel hoor… die kun je prima kwijt in je badpak. Wat een heerlijke grapjas is onze dochter ook en wat een heerlijke dag hebben we gehad.

Bedtijd voor Lizzy en voor ons tijd om de volgende camping te gaan boeken.