Deze dag begon erg vroeg. Nog vroeger dan we zelf gepland hadden. De koffers hadden we al zo goed als ingepakt laten staan dus we dachten we zetten de wekker op 430 dat is mooi op tijd. Tot om 415 opeens de telefoon op de kamer gaat. En die staat niet naast het bed, dus met een duffe kop gaat Rob naar de telefoon. Blijkt het Prime Time Shuttle te zijn om te bevestigen dat ze er over een uurtje zijn. Dat hadden we gisteren ook al afgesproken, maar goed dus we zijn wel in een keer klinkklaar wakker. Zo rond 450 gaan we naar beneden om uit te checken en hebben we nog een kop thee gedronken en zijn met de shuttle naar LAX gegaan. Onze chauffeur was niet echt zeker van zijn zaak. Op de invoegstrook gaat hij vaart minderen om er tussen te komen en op elk recht stuk weg trekt hij wel 10x aan zijn stuur. Het is een niet al te comfortabel ritje zoals jullie zullen begrijpen.

Ruim op tijd komen we op LAX aan en willen aan de straat weer inchecken. De man die ons wil helpen merkt echter dat beide koffers ruim een kilo te zwaar zijn en geeft ons twee keuzes, of bij hem inchecken voor $100 per koffer voor het overgewicht, of binnen proberen of je er tussendoor kan glippen. Die laatste optie hebben we genomen. We willen bij de selfservice inchecken, maar daar lukt het niet om koffers ingecheckt te krijgen, dan maar naar de bemande balie. Daar willen ze ons eerst $25 per koffer laten betalen, omdat dat net als bij Ryanair de normaalste zaak van de wereld is. Als we zeggen dat we internationaal vliegen dan hoeft dat opeens niet meer. Bij het wegen let de man niet goed op, want bij de tweede koffer merkt hij pas dat ze te zwaar zijn en zegt doodleuk omdat de eerste koffer veel lichter is mag deze iets te zware koffer alsnog zo mee. Wij zeggen niets. We gaan nu door security en lopen direct naar de gate. We stoppen nog even bij de Starbucks waar we ontbijt en lunch kopen. In het vliegtuig krijgen we geen eten dus dat moet je op deze binnenlandse vluchten zelf meenemen. We hebben gisteren bij het inchecken andere plekken geregeld waar we ook stroom hebben. En toen leek het vliegtuig al redelijk leeg te zijn. En dat blijkt ook het geval. We hadden voor rij 33 gekozen en dan zijn er nog 4 rijen achter ons en daar zat niemand. De stewardessen raadden ons al aan om ons te verspreiden over het vliegtuig en dat deden we dan ook. Eline aan de ene kant bij het raam en Rob nam de andere kant van het gangpad en ging daar liggen op drie stoelen. Beiden hebben we nog lekker geslapen in het vliegtuig en nog nooit zo’n relaxte vlucht meegemaakt. Als we drinken  wilden konden we naar achteren lopen en pakten de stewardessen het voor je. Verder zijn ze maar een keer door het vliegtuig geweest om drinken uit te delen. De helft van het vliegtuig  sliep namelijk toch.

We kwamen om 17u plaatselijke tijd in Newark aan. En binnen 45 minuten stonden we met koffer en al bij de balie om te melden dat we een shuttle wilden naar ons hotel, Amsterdam Court. Die kwam uiteindelijk rond 1815 en nadat we de shuttle hadden volgestouwd met nog vier koppels konden we onderweg naar Manhattan. In het busje zat ook een stel uit Pijnacker dat net uit Amsterdam was komen aanvliegen en daardoor hadden we de hele tijd wel wat om over te praten. En dat was nogal een tijd. Door Sandy was namelijk een van de drie toegangswegen van New Jersey naar Manhattan nog dicht en op de tweede was ongeluk gebeurd, dus moest iedereen door 1 tunnel naar Manhattan. Door allerlei sluipweggetjes te nemen hoopte de chauffeur er nog wat van te maken, maar overal stond het verkeer vast. En als het vaststaat dan geldt het recht van de sterkste. Een ding is zeker in New York gaan we NOOIT een auto huren. Zo rond een uur of negen kwamen we in het hotel aan.

Dit was wel weer wennen. Ruimte is een schaars goed in New York dus de kamers zijn klein. Gelukkig hebben wij op de eerste verdieping nog een behoorlijk grote kamer. Het hotel is wel wat gehoriger dan Anaheim, maar we vermaken ons hier goed. En het is toch alleen maar een rustplaats eigenlijk. Gelijk hebben we de tv aangezet om te kijken hoe het met de verkiezingen gaat. Rob zapt tussen het rechtse Fox News en CNN. Het verschil is erg groot, Fox doet er alles aan om de mensen te laten geloven dat Romney nog kan winnen en CNN vertelt al heel snel dat als alles verder normaal verloopt dat Obama dan wel moet gaan winnen. We zien ook dat CNN en ABC op Times Square een public viewing hebben en het begint te kriebelen om ook heen te gaan. Nog even de eerste uitslagen van 23u afwachten en dan naar Times Square. CNN staat op nog geen 400 meter van ons hotel en daar volgen we de uitslagen en elke keer als er een staat gecalled wordt voor Obama stijgt er een luid applaus op. Inmiddels heeft Obama 238 mannen achter zich en dat moeten er 270 worden. Er komen nog een paar staten bij en om 2325 komt dan het verlossende woord: CNN PROJECTS BARACK OBAMA RE-ELECTED. Er gaat een enorm gejuich op en mensen in alle talen feliciteren elkaar. Het is alsof de wereld even een is:) Erg mooi om mee te maken. We zijn nog even doorgelopen naar ABC en daar scanderen mensen spontaan de leuzen van Obama 4 more years en USA USA als de camera’s weer voorbij komen. De sfeer is erg uitgelaten. We gaan nog even naar de Starbucks en McDonalds en besluiten om 100 dat het mooi is en zoeken de hotelkamer weer op. De speech van Obama krijgen we helaas niet meer mee om 200 want dan slapen we net. Het was een erg leuk begin van onze derde en laatste etappe van deze Amerikatour.