Vandaag staat voor ons dus niet in het teken van Allerheiligen. Dat feest wordt hier eigenlijk met Halloween gevierd. We vinden het beiden niet erg Adrillen te missen 🙂

Het ontbijt was hetzelfde als gisteren met dat verschil dat er nu als broodbeleg ook pindakaas was, bijna terug in Nederland zo’n gevoel. Alleen toen we het probeerden was het wel erg zoet. Niet de echte Aldi Helaes Pindakaas om het zo maar te zeggen. Omdat we van hotel gewisseld zijn ging Rob beneden bij de concierge vragen of zij kon bellen met Prime Time Shuttle om de oppiklocatie te wijzigen. Dat duurde al met al een half uur voordat het geregeld was. Blij dat we dat niet met onze eigen telefoon hoefden te doen, dan waren de kosten wel erg opgelopen.

Zo rond half elf liepen we weer richting Disneyparken. Op het weerbericht hadden we gezien dat het nog warmer zou worden (34 graden en ja het is november en ja we zijn op het Noordelijk Halfrond!) Dus zijn we eerst naar de 7 11 supermarkt geweest om nog wat extra drinken in te slaan en om een calippo ijsje mee te nemen. Dat bleek alleen geen waterijs, maar meer een soort schepijs, erg zoet dus. Dat extra drinken was geen overbodige luxe en door goed te drinken hadden we vandaag minder last van de warmte dan gister. Vandaag was het tijd voor Disney California Adventure park. Bij binnenkomst liepen we eerst langs een gedeelte dat Condor Flats heet. Dit was helemaal in het thema van vliegtuigen. Helaas was de hoofdattractie hier gesloten. Daarna kwamen we in Grizzly Peak. De eerste attractie waar we voorbij kwamen was de Grizzly River. En met zo’n naam raad je het al het is een wildwaterbaan 🙂 Aangezien we rustig de tijd hadden om op te drogen mochten we nat worden, besloten we om hierin te gaan. De wachttijden waren vandaag een stuk minder dan gisteren, omdat het in het hele park rustiger was. Toch was hier de wachttijd 45 minuten. Maar die waren het meer dan waard. We werden uiteindelijk best wel nat, maar dat was ook best leuk. Zeker met de groepsgenoten uit San Francisco die ook helemaal uit hun dak gingen. Daarna direct een Fast Pass gehaald. Met je eigen entreekaart kun je een kaartje halen dat je een uur later niet helemaal in de rij hoeft te staan, maar direct naar het einde door kan lopen. De eerste dag hadden we zoiets van ach we wachten wel, maar die Fast Passes zijn een echte uitkomst. Daarom zijn we later op de middag nog een keer gegaan. Maar eerst gingen we naar de echte achtbaan, de grote achtbaan de Screaming California. Hier is een filmpje. Die hebben we ook weer niet zelf gemaakt, we zagen wel een telefoon op de grond liggen onder de achtbaan 🙂 Ook hiervoor hebben we 2x een Fast Pass gehaald en in totaal zijn we hier dan ook 3x in geweest. En elke keer kwamen we er met een big smile uit. Van dit soort attracties hadden er meer mogen zijn… Apart in Disney is trouwens dat je in vrijwel elke attractie je tas meeneemt. Zelfs in de achtbaan (die ook over de kop gaat!) wordt verwacht dat je je tas gewoon meeneemt.

Tussendoor zijn we nog in een zweefmolen geweest (Silly Symphony Swing), deze is erg kortdurend en vergelijkbaar met wat er in bv. Slagharen is.

We hebben nog genoten van een waterfontein show, die toch niet in de schaduw kon staan van de Bellagio fonteinen. We wilden ook nog in de Goofy achtbaan, maar deze sloot vlak voordat wij er aankwamen. Er waren overigens opvallend veel attracties die dicht waren voor een paar uur of volledig voor renovatie of een ‘mooimaak’ beurt zoals ze dat hier noemen. Omdat we nog een Fast Pass hadden voor de Grizzly River zijn we daar naar teruggelopen. Binnen 5 minuten zaten we in het bakje. Dit keer met een stel uit Libanon of iets dergelijks. Deze waren bij elke druppel die ze over zich heen kregen al aan het miauwen. We werden iets minder nat dan de vorige keer, maar dat was ook niet zo raar want toen we bij het einde kwamen bleek dat er nog 5 boten lagen. We kwamen in de file, omdat de waterdruk weggevallen  was. Dat betekende dat we ongeveer een kwartier in de boot moesten blijven en dat iedereen de attractie via een zijweg moest verlaten. hebben we dat ook een keer meegemaakt.

Nadat we wat waren opgedroogd zijn we onder andere door Cars Land gelopen, de nieuwste attractie van het Disney California Adventure park. Daar reden Cars auto’s op een soort racebaan in een landschap dat erg deed denken aan de Grand Canyon. Dat hadden ze erg mooi gedaan en daar zijn deze foto’s ook genomen.

Daarna zijn we doorgelopen naar A Bug’s Land dat zeker voor de kleine kinderen erg leuk was, met erg grote mieren, lieveheersbeestjes en dergelijke.

De laatste attractie die we gedaan hebben was het Twilight Zone Tower of Terror. Een bakje waar je met 20 man in zit en die in een twilight zone eigenlijk alleen omhoog en omlaag gaat. Je zit de hele tijd in een soort van lift en bovenin gaan de deuren op en kan je 2 seconden over het park uitkijken en 4 seconden later zit je weer 50 meter lager en kijk je in de kelder. Erg heftig om mee te maken en het gillen was dan ook niet van de lucht. Omdat het zo rustig was konden we direct weer naar binnen zonder een Fast Pass nodig te hebben. En dat hebben we dus gedaan.  Daarna werd het donker en kwamen we erachter de de Disney Play Parade eraan kwam. We hebben ons aan de weg genesteld en daar kwamen alle Disney/Pixar figuren als Buzz Lightyear en Woody uit Toy Story, The Incredibles, Nemo, diverse karakters uit A Bug’s Life en nog vele anderen langs en kreeg Rob een aai over de bol van Sulley, 1 van de figuren uit Monsters Inc. Eline had het erg druk met foto’s maken.

Tot slot hebben we in de Flight Academy grill nog een chickenburger gegeten en heeft Eline nog een mooi shirt in Downtown Disney gescoord met Mickey Mouse in pailletten op de voorkant. Rond 19:15 uur zijn we naar Ramada Plaza teruggegaan. Met vermoeide voetjes, maar zeer voldaan!!! In het hotel hebben we de tickets voor onze shuttle in New York nog even uitgeprint. Nadat het ons hier in Anaheim goed bevallen was om met een gezamenlijk busje van het vliegveld gehaald te worden, hebben we besloten om dat in New York ook te doen. voor $70 totaal hebben we voor ons beiden een shuttle van en naar Newark. Dan heb je het gesleep met de koffers ook niet meer. Lekker makkelijk. Bovendien weten we ook niet zeker of alle metrolijnen alweer open zijn na de storm ‘Sandy’. En dan is het nu tijd om af te sluiten en te gaan slapen, want om 530 in de ochtend wacht de shuttle om ons op te pikken om naar LAX te gaan. Om 855 vliegen we naar Newark bij New York om daar de laatste etappe van onze vakantie door te brengen.