Zondag was dan een van de rood omcirkelde dagen van deze vakantie. Het was de dag van de halve marathon.

Op zaterdag hebben we het startnummer opgehaald. Dat was op zich al een belevenis. In een grote congreshal stonden rond de 100 kraampjes die loopkleding, andere lopen gadgets etc aanboden tegen leuke beurskortingen. En er waren natuurlijk zo’n 10000 lopers, de rest had het startnummer al vrijdag opgehaald. Bij het ophalen hoort ook de tas met tshirt, toch maar ingewisseld van een large naar een medium, past toch beter 🙂 We hebben er ruim een uur rondgelopen en met een paar handschoenen (weersverwachting 12 graden) en allerlei beursmeuk rijker zijn we teruggegaan naar Aria.

Zondag was dan echt Raceday! Nadeel met een avondloop is dat je lang moet wachten tot je naar het startvak kan. Maar we hebben lekker rustig aan gedaan op de kamer. Zo rond de middag hebben we nog even gebrunched in het Ariacafe . Pannekoeken als goede racemaal:) Rond 1 uur even buiten kijken voor de temperatuur. Het is echt koud. The man in black gaat het worden! Lange broek en lange trui.

Rond een uur of drie gaan we naar beneden en met de bus van Aria naar de start. Eline is wat onzeker of ze mee mag in de bus, maar er zijn nog meer supporters (waar is de runner die geen supporter heeft?) die ook allemaal onzeker zijn. De Strip is inmiddels afgesloten en er mogen alleen nog bussen met lopers en lopers zelf over. Wat een onwaarschijnlijk gevoel is dat! Die weg die normaal vol is met auto’s nu alleen voor jezelf. Eerste kippenvel van de dag.

Daarna gaan we naar het startfestivalterrein. Een parkeerplaats waar Mediamarkt jaloers op zou zijn en daar treden Macklemore en Ryan Lewis op voor de lopers. Dat is een amazing sfeertje. En rond 4u is het tijd om naar de startvakken te gaan en afscheid van Eline te nemen. Die gaat proberen foto’s te maken. In het startvak is het echt te merken dat de weersverwachting te positief was. Het is echt onder de 10 graden gezakt en de zon gaat onder en dan is het lights on en genieten van de strip. We beginnen aan het uiteinde van de Strip dus als je achteruit kijkt zie je die bekende skyline. Weer kippenvel.

Om 1625 begint de startprocedure met het volkslied. Iedereen stil om naar de zangeres te luisteren en dan een groot applaus en een wave van energie die loskomt. Rond 1705 is het dan tijd voor startvak 22, mijn startvak. De startvakken zijn op tijd ingedeeld. Ik had 2.10 doorgegeven dus zal tussen allemaal gelijke lopers staan…. Dat blijkt dus niet helemaal waar. Ik loop mee met de mensen in mijn vak en zie dat ik 6.30 per kilometer loop. Dat is niet de bedoeling! Dat kan sneller. Blij met mijn nieuwe tomtom Cardio Runner ga ik na een halve mijl aan mijn eigen race beginnen. Dat betekent wel dat ik veel aan het slalommen moet. Ik blijk met een geplande tijd van tussen de 2u en 2u10 bij de beste 5000 (van de 25000) deelnemers te horen.

De loop zelf is erg erg bijzonder. Dit is toch onze plek. Our home away from home. We starten bij Mandalay Bay en na nog geen kilometer lopen we langs de wereldberoemde sign Welcome to fabulous Vegas. Op de terugweg een kilometer later stoppen hier al veel mensen voor een foto. De eerste mensen wandelen hier ook al, er is dan nog bijna 20 kilometer te gaan. Het is dus echt een funloop. Daarna lopen we de hele Strip af en komen langs alle bekende casino’s echt de hele race is amazing. Na een kilometer of 12 verdwijnen we van de Strip en gaan we een lusje maken naar Fremont, helaas komen alleen de marathonners echt door Fremont. En dan is het tijd om terug te keren. Dat is ook het moment dat ik het moeilijk kreeg. Alles begint zeer te doen, maar ik zie op het klokje dat ik nog steeds ruim boven het schema van 10 km/u loop. Die tijd van 2.06 die daarvoor nodig is, is makkelijk haalbaar. Het ultieme doel van sub 2uur wordt erg lastig. Toch maar even stoppen voor Gatorade kijken of ik dan op dat ultieme doel terug kan komen, dat lukt niet. Dan gewoon uitlopen en genieten van die laatste kilometers. Na 19 kilometer nog een kleine bocht in het parcours en vanaf Stratosphere zien we Treasure Island en daarachter het verlossende MIRAGE!!!! De Finish!!! Na 2.01.39 bereik ik dat doel. en kan ik terecht zeggen: I DID IT! I’M A HALF MARATHONNER.

Moe, tevreden, emotioneel alles tegelijk. En dan is het de finishproceduwere door. Eerst medaille omgehangen krijgen, dan een .7 liter fles water leegdrinken, onderweg buiten een glas gatorade niets gehad. Dan de “verplichte” finishfoto, nog een fles chocomelk, gatorade, mueslireep toch maar het gratis bier afgeslagen en dan is het op zoek naar Eline. We hadden niet goed afgesproken waar we elkaar zouden vinden en dus ging ik op de telefoon kijken of ze had doorgegeven waar ze was. Nope dus, dan maar een stukje lopen. Eline dacht hetzelfde. Nog een keer telefoon checken, chips die is opeens leeg…. Dan maar een fotozaak in om even aan het stroom te doen, nope dat mag hier niet, dan moet je er een kopen, euh dag dan maar verder lopen….Waar is ze nu dit gevoel wil je delen! Na uiteindelijk een uur komen we elkaar op de brug naast Caesars Palace tegen en kunnen we dit moment delen. ONVERGETELIJK!! Weer een nieuw hoogtepunt van deze geweldige reis. En dan is het op naar de kamer, we zijn beiden inmiddels erg koud en genieten van de warmte van het hotel! De TV is uitgevallen, nou ja dan gaan we lekker douchen en in bad en slapen. Morgen inpakken en naar Encore. De last stop in onze Droomreis.

Zelfs dinsdag bij de lunch zien we nog mensen in loopshirt en met startnummer op bij de lunch. Zo’n loop maakt veel los bij mensen….

Deze slideshow vereist JavaScript.